نوشته ۱۶۲ (چه فروتنانه)

امروز هم باید "آشفته کرد خواهد"ی بنویسم تا فکرهام بروند و گره به موهای تو بخورند و زجر و جرز و جر خوردن و فریاد و فراموشی و کوتاهی دیوار و ساعت و ویولن (یادگار پیکاسو) که شکسته لای خط در چفت نوشتن و آه­های "من هستم" و خنده و خورده شیشه و دست­های خونین و خانمی که همیشه آرایشش به یاد می­ماند و دست­های تو را در نمایشگاه و پشت ویترین می­بیند و بعد هم می رود توی دستشویی و صورت ش را وارسی می کند.

تاج خار و فواره خون و تنی که در تلویزیون با پیام بازرگانی مثل راحت­الحلقوم می دهند به خانم تا کم­ترین استرسی نداشته باشد که صورت ش جوش بزند. بعد هم برنامه ی آشپزی. حسابی جوش خورده یی. تا مغز استخوان.

دیگر برادر استخوان را هم مکیده و دارد خانم را دید می­زند.