این نوشته ها به صورت مسلسل و با شماره مشخص شده ند. برای خواندن مطالب قبل به همین موضوع مراجعه کنید.
12. در نوشتهی قبل دربارهی یک بعدی بودن مقایسه صحبت کردیم و دیدیم که بعد مورد قیاس باید مشخص باشد، نمیتوان دو پدیده را مقایسه کرد بدون در نظر گرفتن عامل مقایسه. به جز این مبحث مهم دیگری در مقایسه وجود دارد و آن مبنا و یکا است. زمانی که میگوییم دمای دیروز از امروز 2 درجه بیشتر بود، امروز مبنای مقایسه است. وقتی میگوییم که علی از حسن قویتر است، حسن مبنای مقایسه است و زور علی نسبت به حسن سنجیده میشود.
ممکن است بگوییم علی خیلی قوی است. در این حالت تکلیف چیست؟
در این حالت گوینده علی را با معیاری ذهنی از قدرت که برای خودش ساخته میسنجد، در این جا هم قیاس هست ولی نه به آشکاری مورد قبل؛ در مورد سایر مسائل، زمانی که داریم ارزشگذاری میکنیم، مقایسه هم میکنیم و این معیار ذهنی از پدیدههای مشابه شکل گرفته است، نه این که تمامش کپی پدیدههای بیرونی باشد بلکه ذهن آن را تراش میدهد. گاهی وقتها چند پدیده نسبت به یک پدیده سنجیده میشوند. به عنوان مثال توانایی دانشآموزان در رفتن به کلاس بالاتر، با حدنصاب معدل 10 سنجیده میشود. در این حالت کدام قویتر است و کدام ضعیفتر، بعد مورد قیاس نیست.
اگر بپرسیم چقدر، در این صورت به یکا هم احتیاج داریم تا بتوانیم آن را توصیف کنیم. در این حالت اگر مقایسه کمی باشد، تفاضل بین دو عدد جواب پرسش خواهد بود اما در موارد کیفی به انتقال مفهوم که بسیار پیچیده و غیر مطمئن است، بسنده میشود.
تا به حال در مورد معیار صحبت کردیم و درستی و نادرستی آن مهم نبود، در چند نوشتهی آینده، در مورد چگونگی تعیین معیار هم صحبت خواهیم کرد.
پ.ن. آهنگ ice cream man زیاد روی بلاگ م بوده و چون نمی خواهم روند نوشتن این موضوعات به هم بخورد متن ترانه را بعداً می گذارم و فعلاً تغییرش می دهم و آهنگ دیگری می گذارم.