از آثار فکر کردن روستایی و قبیله یی این است وقتی فرد وارد شهر یا اجتماع بزرگ تر می شود، در خیابان هر کس را می بیند گمان می کند آشناست و این به دلیل این است موجودی با آن سایز و قیافه و شبیه آن در اجتماع کوچک ش یک نفر بوده و یا او یک نفر را می شناخته یا فکر می کند اگر فردی شهر رفته، همه ی کارهای شهر را روی یک انگشت می چرخاند.
صدا و سیما هم به نوعی قبیله یی عمل می کند. وقتی اخبار ورزشی را می بینید و بحث فوتبال باشگاه های خارجی می شود می گوید تیم مهدوی کیا به جای هامبورگ، یا تیم هاشمیان به جای هانوفر. خنده دار این است فرض کنیم گوینده ی اخبار برزیل بخواهد همین کار را بکند. آن وقت بازی رئال و بارسلونا را باید بگوید تیم رونالدینیو، بلتی، (اگر باز برزیلی دارد یادم نیست) مقابل تیم رونالدو، روبرتوکارلوس، روبینیو (این هم بقیه برزیلی هاش یادم نیست) بازی کرد.
یکی از مشکلات بزرگ ما قبیله یی فکر کردن است و یکی از مشکلات بزرگ من این است نمی توانم نسبت به صدا و سیما بی تفاوت باشم.