نوشته ۳۳۰ (طبقه بندی ۲)

 این نوشته ها به صورت مسلسل و با شماره مشخص شده ند. برای خواندن مطالب قبل به همین موضوع مراجعه کنید.  

30. خیلی سخت است خودمان را جای انسان­های اولیه بگذاریم که با بهت و کنجکاوی بیش­تری نسبت به ما به جهان پیرامون­شان می­نگریستند که هر لحظه امکان داشت از سمتی خطری براشان به وجود بیاید. در جهانِ تا حد زیادی کنترل شده­ی ما، که همه چیز به سمت تخصصی شدن پیش می­رود، فکر کردن به دنیای پیرامون هم به گروهی که فیلسوف، دانشمند و هنرمند (که جای بحث دارد) نامیده می­شوند، واگذار شده. الگوهای موجود در جهان توسط آن­ها شناخته می­شود و توسط مهندسین، مدیران، سیاست­مداران و واعظین در سطح جامعه گسترش پیدا می­کند. این تفاوت درست مانند قوه­ی مقننه و مجریه است، با این تفاوت که مرز کم­رنگ تری میان­شان وجود دارد که فرد به آسانی می­تواند بین دو حوزه تغییر موقعیت بدهد. هستند افرادی که هم مدیر باشند و هم دانشمند، هر چند که معدود باشند.

به­تر است از تخیل­مان، هر چند آغشته به زندگی معاصر است، استفاده کنیم و خودمان را جای انسانی بگذاریم که دارد جهان را با کنجکاوی می­بیند.