بطری های شناور در دریا

نه، هیچ کس چنین خطری را به چنان خاطره یی تاب نیاورد از آن که خیال خوبی ها درمان بدی ها نیست بلکه صدچندان بر زشتی آنها می افزاید

بطری های شناور در دریا

نه، هیچ کس چنین خطری را به چنان خاطره یی تاب نیاورد از آن که خیال خوبی ها درمان بدی ها نیست بلکه صدچندان بر زشتی آنها می افزاید

نوشته ۹۲ (سانکو پانزای بیچاره)

دولت ها برای رسیدن به قدرت ناچار به وعده دادن به مردم هستند و زمانی که موعد سر برسد و مردم انتظارات شان را مطالبه کنند ناچار می شوند که مسئله یی را بهانه کنند (مثل پشت سرتو نگاه کن آتیش گرفته) و چون امروزه با سلاح رسانه وارد می شوند، تاثیر حرف شان روی مردم چند برابر می شود.

در حکومت های ایدئولوژیک راه فرار دائمی می شود چون وعده واقعاً گنده است -خوشبختی- و در نتیجه آتش پشت سر تبدیل به یک دشمن همیشگی می شود که هر روز دارد به ما حمله می کند و ما هر روز داریم دمار از روزگارش در می آوریم ولی بی چشم و رو دست ش را می بری دو تا دست در می آورد.

می گویند سنگ بزرگ علامت نزدن است ولی اگر کسی بپرسد چرا نمی زنی سنگ را تو سر خودت می زنند.