"عروس دومادو ببوس یالا، دوماد عروسو ببوس یالا" نشانه ی اعلام و اعمال سلطه خانواده (در کل قبیله) بر آیین زناشویی است. دستی نامریی که بر سر همه قرار می گیرد و غیر مستقیم می گوید همه جا من تعیین تکلیف می کنم. این نیرویی ست که در تمام زندگی به شکل های مختلف خودش را نشان می دهد و دل ش نمی آید حداقل یک روز دست از سر دو نفر بردارد و مشکل بزرگ تر این است ساختاری شبیه "دخترک این جا نشسته" دارد. اگر قدرت همراه با آیین و بازی باشد کسی متوجه آن نمی شود و این بزرگ ترین سلاح قدرت است.