نوشته ۱۸۵ (خیابان پرسنایا)

خوب که چرتکه بیندازم می شود پانزده ماه فکر و شش تومن. از کشتی غرق شده یک بطری مانده که قلپ قلپ آب می خورد و شکم ش باد می کند. کرخت شده ام.

به جای بادِ مبارک باد، توفان شد. سیاه چاله یی بزرگ آمد و من را مثل دوک نخریسی رشته کرد و بلعید. این جا حسابی تاریک است.

پ.ن. قانون جدید: دو قطب غیر همنام همدیگر را دفع می کنند.

پ.پ.ن. از امروز تا چهل روز عزای عمومی اعلام می شود و آهنگ soldier of fortune پخش می شود. لطفن برای احترام به مراسم یک دور آهنگ را در سکوت گوش کنید:

I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When I'd take your hand
And sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me love me
And I would surely stay

But I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be...
A soldier of fortune

Many times I've been a traveller
I looked for something new
In days of old
When nights were cold
I wandered without you
But those days I thougt my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that you're not here

Now I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be...
A soldier of fortune
Yes, I can hear the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be
A soldier of fortune